zerbröckeln

zerbröckeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [t͡sɛɐ̯ˈbʁœkl̩n]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) rozkruszać, rozkruszyć

odmiana:

(1.1) zerbröckel|n (zerbröckelt), zerbröckelte, zerbröckelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zerbröckeln n, Zerbröckelung ż, Zerbröcklung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: bröckeln • abbröckeln • ausbröckeln • losbröckeln • zerbröckeln

źródła: