zelator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zelator (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [zɛˈlatɔr], AS: [zelator]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. inaczej: zelota[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikzelatorzelatorzy
dopełniaczzelatorazelatorów
celownikzelatorowizelatorom
biernikzelatorazelatorów
narzędnikzelatoremzelatorami
miejscownikzelatorzezelatorach
wołaczzelatorzezelatorzy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zelota, zelant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zelotyzm m, zelantyzm m, st.pol. zelozja ż, st.pol. zelus m, zelant m, zelota m
forma żeńska zelotka ż
przym. zelocki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zelota
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zelator” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VIII: Z-Ż, Warszawa 1900–1927, s. 439.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zelator&oldid=7921663”