ześrutować

ześrutować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. śrutować)

(1.1) aspekt dokonany od: śrutować

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ześrutować
czas przyszły prosty		ześrutuję	ześrutujesz	ześrutuje	ześrutujemy	ześrutujecie	ześrutują
czas przeszły	m	ześrutowałem	ześrutowałeś	ześrutował	ześrutowaliśmy	ześrutowaliście	ześrutowali
	ż	ześrutowałam	ześrutowałaś	ześrutowała	ześrutowałyśmy	ześrutowałyście	ześrutowały
	n	ześrutowałom	ześrutowałoś	ześrutowało
tryb rozkazujący		niech ześrutuję	ześrutuj	niech ześrutuje	ześrutujmy	ześrutujcie	niech ześrutują
pozostałe formy czas zaprzeszły m ześrutowałem był ześrutowałeś był ześrutował był ześrutowaliśmy byli ześrutowaliście byli ześrutowali byli ż ześrutowałam była ześrutowałaś była ześrutowała była ześrutowałyśmy były ześrutowałyście były ześrutowały były n ześrutowałom było ześrutowałoś było ześrutowało było forma bezosobowa czasu przeszłego ześrutowano tryb przypuszczający m ześrutowałbym, byłbym ześrutował ześrutowałbyś, byłbyś ześrutował ześrutowałby, byłby ześrutował ześrutowalibyśmy, bylibyśmy ześrutowali ześrutowalibyście, bylibyście ześrutowali ześrutowaliby, byliby ześrutowali ż ześrutowałabym, byłabym ześrutowała ześrutowałabyś, byłabyś ześrutowała ześrutowałaby, byłaby ześrutowała ześrutowałybyśmy, byłybyśmy ześrutowały ześrutowałybyście, byłybyście ześrutowały ześrutowałyby, byłyby ześrutowały n ześrutowałobym, byłobym ześrutowało ześrutowałobyś, byłobyś ześrutowało ześrutowałoby, byłoby ześrutowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m ześrutowany, nieześrutowany ześrutowani, nieześrutowani ż ześrutowana, nieześrutowana ześrutowane, nieześrutowane n ześrutowane, nieześrutowane imiesłów przysłówkowy uprzedni ześrutowawszy rzeczownik odczasownikowy ześrutowanie, nieześrutowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. śrut mrz, śruta ż, śrutownica ż, śrutownik mrz

czas. śrutować ndk.

przym. śrutowy, ześrutowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: śrutować

źródła: