zdawiny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zdawiny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przest. oddanie panny młodej przez jej rodziców pod władzę męża; zob. też zdawiny w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Z czasem, gdy zawarcie małżeństwa zaczęło się odbywać w drodze umowy formalnej, akt ten rozpadł się na dwa odrębne akty prawne, oba ważne dla prawnej ważności małżeństwa, a mianowicie na zmówiny (desponsatio, Verlobung) i zdawiny (ślub, traditio puellae, Trauung)[1].
(1.1) Małżeństwo zawierane było w prastarej, tradycyjnej formie, której stadia stanowiły zmówiny, zdawiny i pokładziny. zwyczajową formę zaaprobował Kościół, dostosowując do swoich zasad prawnych ()[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wzdawiny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zdawać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zmówinyoddawinypokładziny
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karol Koranyi, Powszechna historia prawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 73.
  2. Stanisław Grodziski, Stanisław Grodziski, s. 43.