zbuntowany

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zbuntowany (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który uległ buntowi

przymiotnik

(2.1) wykazujący cechy buntu

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od zbuntować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buntownik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbuntowanie n
czas. zbuntować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: