zazen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zazen (język polski)[edytuj]

wymowa:
(spolszczona) IPA[ˈzazɛ̃n], AS[zazẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) podstawowa forma medytacji w buddyzmie zen; zob. też zazen w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jap. 座禅 dosł. siedzenie w medytacji
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: