zatkać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zatkać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzatkaʨ̑], AS[zatkać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zatykać)

(1.1) aspekt dokonany od: zatykać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Rabin nabił karabin cebulą zatkał i kozę zabił[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zatkanie n, zatyczka
czas. zatykać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zatykać
źródła:
  1. Wiesław Dymny, Opowiadania zwykłe, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.