zaprzaństwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaprzaństwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈpʃãj̃stfɔ], AS[zapšãĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.rozs. artyk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. pejor. wyparcie się swojej ojczyzny, religii, rodziny itp.
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zbawiciel wtedy radził mu czuwać i modlić się, by nie uległ pokusie. Lecz Piotr czuł się od niej bezpieczny i właśnie dlatego popełnił tak okropny i obrzydliwy grzech zaprzaństwa[1].
(1.1) (…) autorzy deklarują swą przynależność do obozu, postrzegającego ostatnie dwudziestolecie nie jako ciąg zdrad, spisków, zaprzaństw, katastrof i afer, lecz jako gigantyczny sukces Polaków, którego wciąż nie potrafimy docenić[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odstępstwo[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zdrada
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaprzaniec m
czas. zaprzeć, zaprzeć się
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zdrada
źródła:
  1. Nowa biblioteka kaznodziejska, Tom 34, Nakł. i Czcionkami Drukarni i Księgarni Św. Wojciecha G. m. b. H., 1928
  2. Piotr Bratkowski: Inaczej niż w raju. Newsweek, 7 czerwca 2009
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „zaprzaństwo” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.