zapisywacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zapisywacz (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto zapisuje

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) techn. element zapisujący
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W tej nazwie greckie „ου” występuje chyba na miejscu dawnego słowiańskiego „i” (potem „ь”), które widocznie obcy zapisywacz (Grek?) usłyszał jako samogłoskę zaokrągloną […][2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zapisać dk., zapisywać ndk.
rzecz. zapis m, zapisek m, pisanina ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zapisywacz” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zdzisław Stieber, Zarys gramatyki porównawczej języków słowiańskich, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1979, s. 29.