zakonność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zakonność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. wierność zakonowi, przymierzu w sensie biblijnym
(1.2) rel. bycie osobą konsekrowaną, przynależność do zakonu
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.2) Wizytator mówił o zakonności osoby konsekrowanej w sensie eklezjalnym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zakon mrz, zakonnica ż, zakonnik mos
przym. zakonny, pozakonny
przysł. zakonnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zakonny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: