zakončení
zakončení (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /zakonʧeɲiː/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zakończenie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zakončení zakončení dopełniacz zakončení zakončení celownik zakončení zakončením biernik zakončení zakončení wołacz zakončení zakončení miejscownik zakončení zakončeních narzędnik zakončením zakončeními
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: