zaimprowizować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaimprowizować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. improwizować)

(1.1) zaprezentować, wykonać coś bez przygotowania
(1.2) przen. wykonać z jakichkolwiek dostępnych materiałów
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Coś tam zaimprowizował, ale Ahlgrim, słuchający czujnie, ze ściągniętymi brwiami, szybko go poprawił[1].
(1.2) Oto powoli, uważając na stawiane kroki, z góry schodziło kilku marynarzy niosących coś, czego kształtu nie mógł dostrzec z tej odległości, na zaimprowizowanych, uplecionych z gałęzi noszach[2].
składnia:
(1.1) zaimprowizować B. • zaimprowizować na Ms.
(1.1) zaimprowizować B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. improwizacja ż, improwizator mos, improwizatorka ż, improwizowanie n, zaimprowizowanie n, impromptu n
przym. improwizacyjny, improwizatorski
czas. improwizować
przysł. improwizacyjnie, impromptu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: improwizować
źródła:
  1. Roman Bratny, Kolumbowie — rocznik 20, 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.