zachwycenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zachwycenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) psych. uczucie lub stan podziwu
(1.2) daw. rel. stan ekstatycznego uniesienia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na twarzy Malwiny pojawił się wyraz zachwycenia.
(1.2) I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zachwyt
(1.2) ekstaza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zachwycanie n, zachwyt mrz
czas. zachwycić dk.
przym. zachwycony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zachwycić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Apokalipsa św. Jana 17,3, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski).