złotnik

złotnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzwɔtʲɲik], AS: [zu̯otʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. osoba zajmująca się złotnictwem; rzemieślnik artystyczny wyrabiający przedmioty z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	złotnik	złotnicy
dopełniacz	złotnika	złotników
celownik	złotnikowi	złotnikom
biernik	złotnika	złotników
narzędnik	złotnikiem	złotnikami
miejscownik	złotniku	złotnikach
wołacz	złotniku	złotnicy

przykłady:

(1.1) Święty Eligiusz jest patronem złotników i jubilerów.

(1.1) Cech Złotników z Lubeki ogłosił konkurs złotniczy, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy twórcy biżuterii z krajów nadbałtyckich: Litwy, Łotwy, Estonii, Polski, Norwegii, Finlandii, Szwecji, Danii, Rosji (Kaliningrad i Petersburg) i Niemiec (Meklemburgii-Pomorza, Szlezwik-Holsztynu i Hamburga).

składnia:

kolokacje:

(1.1) być złotnikiem • pracować jako złotnik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzemieślnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złoty mrz, złoto n, złotnictwo n, złocenie n, złotko n, pozłotka ż, Złotnik mrz, Złotniki nmos

forma żeńska złotniczka ż, przest. złotnikowa ż

przym. złoty, złotniczy, złociutki, złotówkowy

czas. złocić

wykrz. złociutka, złotko

przysł. złoto

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. złoto + -nik

uwagi:

por. jubiler

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) goldsmith, silversmith
• baskijski: (1.1) urregile, urregin
• czeski: (1.1) zlatník m
• duński: (1.1) guldsmed w
• francuski: (1.1) orfèvre m
• hiszpański: (1.1) orfebre m
• islandzki: (1.1) gullsmiður m
• jidysz: (1.1) גאָלדשמיד m (goldszmid)
• litewski: (1.1) auksakalys m
• niemiecki: (1.1) Goldschmied m
• nowogrecki: (1.1) χρυσοχόος m, αργυροχόος m
• rosyjski: (1.1) золоти́льщик m, золоты́х дел ма́стер m
• słowacki: (1.1) zlatník m
• szwedzki: (1.1) guldsmed w
• węgierski: (1.1) ötvös
• włoski: (1.1) orafo m, orefice m

źródła: