złotniczka

złotniczka (język polski)

wymowa:

IPA: [zwɔtʲˈɲiʧ̑ka], AS: [zu̯otʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. żona złotnika

(1.2) osoba płci żeńskiej zajmująca się złotnictwem; rzemieślniczka artystyczna wyrabiająca przedmioty z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	złotniczka	złotniczki
dopełniacz	złotniczki	złotniczek
celownik	złotniczce	złotniczkom
biernik	złotniczkę	złotniczki
narzędnik	złotniczką	złotniczkami
miejscownik	złotniczce	złotniczkach
wołacz	złotniczko	złotniczki

przykłady:

(1.2) Święty Eligiusz jest patronem złotników i złotniczek oraz jubilerów i jubilerek.

składnia:

kolokacje:

(1.2) być złotniczką

synonimy:

(1.1) złotnikowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złoty mrz, złoto n, złotnictwo n, złotko n, pozłotka ż, Złotnik mrz, Złotniki nmos; przest. złotnikowa ż

forma męska złotnik mos

przym. złoty, złotniczy, złociutki

czas. złocić

wykrz. złociutka, złotko

przysł. złoto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) por. jubilerka

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: złotnik

• czeski: (1.2) zlatnice ż
• litewski: (1.2) auksakalė ż
• słowacki: (1.1) pot. zlatníčka ż; (1.2) zlatníčka ż

źródła: