złotko

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

złotko (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzwɔtkɔ], AS[zu̯otko]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: złoto
(1.2) pot. pieszczotliwie o kimś, zazwyczaj bliskim, drogim
(1.3) pot. papierek pokryty pozłotką

wykrzyknik

(2.1) pot. pieszczotliwie do kogoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) cukierek / czekolada w złotku
synonimy:
(1.3) cynfolia, sreberko
(2.1) kochanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. złoty m, złoto n, złotnictwo n, złotnik m, złotniczka ż, pozłotka ż, pozłota ż, złocenie n, pozłocenie n, złotówka ż, złocień mrz
czas. złocić ndk., pozłocić dk.
przym. złoty, złotniczy, złociutki, złotówkowy, złocisty, złotawy
przysł. złoto, złotówkowo, złociutko, złociście
wykrz. złociutka
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od pol. złoto
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: