záškolák

záškolák (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) eduk. wagarowicz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	záškolák	záškoláci
dopełniacz	záškoláka	záškoláků
celownik	záškolákovi / záškoláku	záškolákům
biernik	záškoláka	záškoláky
wołacz	záškoláku	záškoláci
miejscownik	záškolákovi / záškoláku	záškolácích
narzędnik	záškolákem	záškoláky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. škola, školák, školačka, školáček, školení, školitel, školitelka, školka, školné, školník, školství, předškolák, záškoláctví, záškolačka

przym. školní, školácký, školený, školitelský, školnický, školský, předškolní, zaškolovací

czas. školit, školit se, zaškolit, zaškolit se, zaškolovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

záškolák (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) eduk. wagarowicz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. záškoláctvo n

forma żeńska záškoláčka ż

przym. záškolácky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: