wywielga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wywielga (język polski)[edytuj]

wywielga (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA[vɨˈvʲjɛlɡa], AS[vyvʹi ̯elga], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. i gw. (Poznań) ornit. wilga[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Złota wywielga, śpiewna boguwola, przekorna zofija jednako się ponad Wisłą i ponad Odrą, i ponad Bugiem jego lśniącej zbroi dziwuje […][2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zofia, boguwola, gw. (Poznań) wiewiołga[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. (jь)vľ̥ga
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wilga
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 253.
  2. S. Żeromski, Wiatr od morza.