wyuczalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyuczalny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, którego można wyuczyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niewyuczalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyuczanie n, wyuczenie m, uczenie m, uczelnia ż, uczeń m, uczennica ż, nauczyciel m, nauczycielka ż, nauczenie n, uczony m, uczona ż
czas. wyuczać ndk., wyuczyć dk., nauczyć dk., uczyć ndk.
przym. uczony
przysł. uczenie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: