wytykać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wytykać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wytknąć)

(1.1) aspekt niedokonany od: wytknąć (wystawiać, wychylać coś na zewnątrz)
(1.2) aspekt niedokonany od: wytknąć (czynić komuś zarzuty z czegoś, wypominać coś)
(1.3) aspekt niedokonany od: wytknąć (określać (sobie lub komuś) jakiś cel i sposób jego osiągania)
(1.4) aspekt niedokonany od: wytknąć (przest. określać, wytyczać jakąś linię: drogę, trasę itp.)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. styk mrz, zestyk mrz, stykówka ż, stycznik mrz, przetykacz mrz, tknięcie n, tykanie n, zetknięcie n, stykanie n, wytknięcie n, wytykanie n, przetknięcie n, przetkanie n, przetykanie n, natknięcie n, natykanie n, potykanie n, potknięcie n
czas. tknąć dk., tykać ndk., stykać ndk., zetknąć dk., wytknąć dk., przetknąć dk., przetkać dk., przetykać ndk., natknąć dk., natykać ndk., potykać się ndk., potknąć się dk.
przym. stykowy, stycznikowy, stykówkowy
związki frazeologiczne:
wytykać palcami
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wytknąć
źródła: