wystawny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wystawny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨˈstavnɨ], AS[vystavny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) okazale urządzony lub zorganizowany, świadczący o zamożności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dostatnie i wystawne życie wśród kanoników benewenckich czy neapolitańskich coraz mniej podobało się Benedyktowi, w miarę jak dorastał, i coraz boleśniej odczuwał rozdźwięk między ewangelią a życiem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wystawny obiad • wystawne przyjęcie • wystawne życie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wystawność ż, wystawa ż, wystawienie n
przysł. wystawnie
czas. wystawiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Aleksandra Witkowska, „Nasi święci: polski słownik hagiograficzny”, s. 485, Księgarnia św. Wojciecha, 1999.