wynaradawianie

wynaradawianie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pozbawianie kogoś poczucia przynależności do swojego narodu; t. zatracanie związków ze swoją wspólnotą narodową

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wynaradawianie
dopełniacz	wynaradawiania
celownik	wynaradawianiu
biernik	wynaradawianie
narzędnik	wynaradawianiem
miejscownik	wynaradawianiu
wołacz	wynaradawianie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) germanizowanie / zniemczanie, polonizowanie, rusyfikowanie, lituanizowanie, romanizowanie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wynarodowienie n

czas. wynaradawiać ndk., wynarodowić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od wynaradawiać

uwagi:

tłumaczenia:

• kazachski: (1.1) ұлтсыздандыру; ұлтсыздану

źródła: