wymiociny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymiociny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨ̃mʲjɔ̇ˈʨ̑ĩnɨ], AS[vmʹi ̯ȯćĩny], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) to, czym się wymiotuje[1]
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Kiedy wszedłem do domu, leżał na podłodze, a cały dywan był w wymiocinach
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) posp. rzygi, rzygowiny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wymioty nmos, wymiotnica ż, wymiotowanie n, zwymiotowanie n
czas. wymiotować ndk., zwymiotować dk.
przym. wymiotny
przysł. wymiotnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wymiociny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.