wykusz
wykusz (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. forma architektoniczna stanowiąca element wystający z lica elewacji; zob. też wykusz w Wikipedii
- (1.2) st.pol. ganek[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykusz wykusze dopełniacz wykusza / wykuszu[2] wykuszy / wykuszów[2] celownik wykuszowi wykuszom biernik wykusz wykusze narzędnik wykuszem wykuszami miejscownik wykuszu wykuszach wołacz wykuszu wykusze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ganek
- angielski: (1.1) bay window
- białoruski: (1.1) эркер m
- bułgarski: (1.1) еркер
- czeski: (1.1) arkýř m
- duński: (1.1) karnap w
- esperanto: (1.1) orielo
- fiński: (1.1) erkkeri
- francuski: (1.1) oriel
- gruziński: (1.1) ერკერი
- hiszpański: (1.1) saledizo m, voladizo m
- litewski: (1.1) erkeris
- macedoński: (1.1) еркер
- niderlandzki: (1.1) erker
- niemiecki: (1.1) Erker m
- norweski (bokmål): (1.1) karnapp n
- norweski (nynorsk): (1.1) karnapp n
- rosyjski: (1.1) эркер m
- słowacki: (1.1) arkier
- szwedzki: (1.1) burspråk n
- turecki: (1.1) cumba
- ukraiński: (1.1) еркер m
- włoski: (1.1) erker
- źródła:
- 1 2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
- 1 2 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.