wykidajło
wykidajło (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. pracownik pilnujący porządku w (często podrzędnym) lokalu rozrywkowym lub gastronomicznym
- (1.2) gw. wojsk. dowódca grupy spadochroniarzy przeznaczonej do zrzutu z samolotu[1]
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykidajło wykidajłowie dopełniacz wykidajły wykidajłów celownik wykidajle wykidajłom biernik wykidajłę wykidajłów narzędnik wykidajłą wykidajłami miejscownik wykidajle wykidajłach wołacz wykidajło wykidajłowie depr. M. i W. lm: (te) wykidajła / wykidajły
- przykłady:
- (1.1) Zaczęli rozmawiać i rozmawiali tak do rana, wypijając jeden drink za drugim. Dziewczyna zdążyła się znudzić i wymknęła się z knajpy, ale żaden z panów tego nie zauważył. O świcie wyrzucili ich ochroniarze. Ponoć wysportowany McConaughey stanął w obronie Philipsa, którego jeden z wykidajłów potraktował bardzo brutalnie.[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bramkarz, ochroniarz, selekcjoner
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chucker-out, bouncer
- źródła:
- ↑ Ludwika Jochym-Kuszlikowa, Argotyzmy pochodzenia rosyjskiego we współczesnym języku polskim, Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis, Folia 6 Studia Linguistica I (2002), rep.up.krakow.pl, data dostępu: 27-12-2019
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „wykidajło” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Cosmopolitan, nr 9, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.