wydziedziczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wydziedziczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨʥ̑ɛ̇ˈʥ̑iʧ̑aʨ̑], AS[vyʒ́ėʒ́ičać], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wydziedziczyć)

(1.1) aspekt niedokonany od: wydziedziczyć
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydziedziczanie n, wydziedziczenie n
czas. wydziedziczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wydziedziczyć
źródła: