wycieczkowicz

wycieczkowicz (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uczestnik wycieczki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wycieczkowicz	wycieczkowicze
dopełniacz	wycieczkowicza	wycieczkowiczów
celownik	wycieczkowiczowi	wycieczkowiczom
biernik	wycieczkowicza	wycieczkowiczów
narzędnik	wycieczkowiczem	wycieczkowiczami
miejscownik	wycieczkowiczu	wycieczkowiczach
wołacz	wycieczkowiczu	wycieczkowicze

przykłady:

(1.1) Było tam dużo wycieczkowiczów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wycieczka ż, wycieczkowiec m

forma żeńska wycieczkowiczka ż

przym. wycieczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tripper
• baskijski: (1.1) txangozale
• hiszpański: (1.1) excursionista m
• nowogrecki: (1.1) εκδρομέας m
• włoski: (1.1) gitante m

źródła: