Przejdź do zawartości

wybuch

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wybuch (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈvɨbux], AS: [vybuχ] ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej[1]
(1.2) huk towarzyszący detonacji[1]
(1.3) gwałtowne wydobycie się czegoś na zewnątrz
(1.4) przen. nagły początek emocji lub jakiegoś zjawiska społecznego
odmiana:
(1.1-4)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwybuchwybuchy
dopełniaczwybuchuwybuchów
celownikwybuchowiwybuchom
biernikwybuchwybuchy
narzędnikwybuchemwybuchami
miejscownikwybuchuwybuchach
wołaczwybuchuwybuchy
przykłady:
(1.1) Co najmniej trzy osoby zginęły w wyniku potężnego wybuchu na przedmieściach Tbilisi.
(1.1) Nad Hiroszimą unosił się grzyb po wybuchu bomby atomowej.
(1.4) Ekonomiści twierdzą, że to właśnie czarne łabędzie popychają świat do przodu, jako przykłady czarnych łabędzi podając m.in. zamach w Sarajewie, zburzenie World Trade Center, wybuch pandemii COVID-19 czy atak Rosji na Ukrainę.
składnia:
(1.1) wybuch + D.
(1.3) wybuch + D.
(1.4) wybuch + D.
kolokacje:
(1.1) wybuch trotylu / dynamitu / nitrogliceryny / paliwa / bomby / granatu / miny / pożaru
(1.3) wybuch wulkanu / gejzeru / lawy
(1.4) wybuch wojny / zamieszek / niezadowolenia społecznego • wybuch gniewu / radości / agresji / euforii
synonimy:
(1.1) detonacja, eksplozja
(1.3) erupcja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. buch mzw/mrz, wybuchowiec m, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n, niewybuch mrz
czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.
przym. wybuchowy
przysł. wybuchowo
wykrz. buch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „wybuch” w: SJP.pl.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wybuch&oldid=8644980”