wybrakowany

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wybrakowany (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨbrakɔˈvãnɨ], AS[vybrakovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wybrakować
odmiana:
(1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brak m, wybrakowanie n
czas. braknąć, brakować ndk., wybrakować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: