wyżeł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyżeł (język polski)[edytuj]

wyżeł (1.1)
wyżeł (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvɨʒɛw], AS[vyžeu̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) kynol. pies myśliwski z charakterystyczną stójką; zob. też wyżeł w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wtem złodziej, co na dobrą porę w nocy czekał, / Nakarmił wyżła skrycie i wyżeł nie szczekał[1].
(1.1) Majstrowi towarzyszył starzec o twarzy obwisłej jak morda wyżła[2].
(1.1) Widziałam go spacerującego ze swoim wyżłem niedaleko zapory.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyżeł duńskiwyżeł fryzyjskiwyżeł gaskońskiwyżeł hiszpański z Burgoswyżeł niemiecki krótkowłosywyżeł niemiecki długowłosywyżeł pirenejskiwyżeł portugalskiwyżeł słowacki szorstkowłosywyżeł weimarski krótkowłosywyżeł węgierski szorstkowłosywyżeł włoski krótkowłosywyżeł włoski szorstkowłosy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pies
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyżlarz mos, wyżlak mzw
forma żeńska wyżlica ż
przym. wyżli, wyżłowaty
związki frazeologiczne:
wyżeł znajduje, ogar goni
etymologia:
prasł. *vyžь
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ignacy Krasicki, Wyżeł i brytan
  2. Pokolenie, Bohdan Czeszko, 1951 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.