wujec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wujec (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. wuj[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wuj, wujek, st.pol. synowiec[1]
antonimy:
(1.1) ciotka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wuj
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 4.