wtopa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtopa (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kompromitacja w następstwie niepowodzenia lub błędu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Raz po raz Balbina zaliczała kolejne wtopy.
składnia:
(1.1) wtopa + D.
kolokacje:
(1.1) straszna / wielka wtopa • wtopa rokumieć / zaliczyć wtopę • ale wtopa!
synonimy:
(1.1) blama, blamaż, gafa, kaszana, klops, kompromitacja, niepowodzenie, obciach, porażka, wpadka, wsypa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. topienie n, wtopienie n, wtapianie n
czas. wtapiać ndk., wtopić dk., wtopić się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wtopić się[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wtopa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.