wszyściuteńki

wszyściuteńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfʃɨɕʨ̑uˈtɛ̃ɲci], AS: [fšyśćutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: wszystek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wszyściuteńki		wszyściuteńka	wszyściuteńkie	wszyściuteńcy	wszyściuteńkie
dopełniacz	wszyściuteńkiego		wszyściuteńkiej	wszyściuteńkiego	wszyściuteńkich
celownik	wszyściuteńkiemu		wszyściuteńkiej	wszyściuteńkiemu	wszyściuteńkim
biernik	wszyściuteńkiego	wszyściuteńki	wszyściuteńką	wszyściuteńkie	wszyściuteńkich	wszyściuteńkie
narzędnik	wszyściuteńkim		wszyściuteńką	wszyściuteńkim	wszyściuteńkimi
miejscownik	wszyściuteńkim		wszyściuteńkiej	wszyściuteńkim	wszyściuteńkich
wołacz	wszyściuteńki		wszyściuteńka	wszyściuteńkie	wszyściuteńcy	wszyściuteńkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. wszystek, wszyściuchno, wszyściusieńko, wszyściuteńko, wszyściutko, wszyściuśko

przym. wszyściuchny, wszyściusieńki, wszyściutki, wszyściuśki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: