wszechwiedzący
wszechwiedzący (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wszechwiedzący wszechwiedząca wszechwiedzące wszechwiedzący wszechwiedzące dopełniacz wszechwiedzącego wszechwiedzącej wszechwiedzącego wszechwiedzących celownik wszechwiedzącemu wszechwiedzącej wszechwiedzącemu wszechwiedzącym biernik wszechwiedzącego wszechwiedzący wszechwiedzącą wszechwiedzące wszechwiedzących wszechwiedzące narzędnik wszechwiedzącym wszechwiedzącą wszechwiedzącym wszechwiedzącymi miejscownik wszechwiedzącym wszechwiedzącej wszechwiedzącym wszechwiedzących wołacz wszechwiedzący wszechwiedząca wszechwiedzące wszechwiedzący wszechwiedzące nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przest. wszechwiedny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) all-knowing, omniscient
- duński: (1.1) alvidende
- norweski (bokmål): (1.1) allvitende
- norweski (nynorsk): (1.1) allvitande, allvetande
- szwedzki: (1.1) allvetande
- węgierski: (1.1) mindentudó
- źródła:
- ↑ Hasło „wszechwiedzący” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 46, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 223.