wspaniałość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wspaniałość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [fspãˈɲawɔɕʨ̑], AS: [fspãńau̯ość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co wspaniałe
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikwspaniałość
dopełniaczwspaniałości
celownikwspaniałości
biernikwspaniałość
narzędnikwspaniałością
miejscownikwspaniałości
wołaczwspaniałości
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cudowność, świetność, pot. genialność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wspaniały
przysł. wspaniale, wspaniało
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wspaniałość&oldid=6896891”