współistnienie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

współistnienie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od współistnieć
(1.2) istnienie jednocześnie z czymś innym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Eli, pisarz uprawiający swój zawód po francusku i po malgasku, od lat bada warunki współistnienia dwóch języków.[1]
(1.2) Temat współistnienia muzycznych tradycji kościelnych i świeckich jest dobrze widoczny w badaniach kulturoznawczych i muzykologicznych od ostatniej dekady XX w. w krajach europejskich postkomunistycznych.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koegzystencja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. współistnieć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rzeczpospolita, nr 03.10, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. przedmowa Piotra Dahliga [w:] Traditional Musical Cultures in Central-Eastern Europe: Ecclesiastical and Folk Transmission, s. 10