wrzemię

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wrzemię (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) st.pol. czas[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wrzemienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *vermę < prabałt *wertmen lub wertmin < praindoeur. *wértmn̥, z pnia *wert-.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wrzemię” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.