wrogo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wrogo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvrɔɡɔ], AS[vrogo] ?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób wrogi
odmiana:
(1.1) st. wyższy bardziej wrogo; st. najwyższy najbardziej wrogo
przykłady:
(1.1) Gdy wstała, kot zaczął wrogo syczeć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nieprzyjaźnie
antonimy:
(1.1) przyjaźnie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wrogość, wróg
przym. wrogi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: