womitować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

womitować (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) daw. gw. (Poznań)[1] wymiotować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Jak sie miyszko koło knajpy, to już tak jes, że ci w bramie siurajóm abo womitujóm.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. womitowanie n, daw. womity
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „womitować” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.