wlewać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wlewać (język polski)[edytuj]

mężczyzna wlewa (1.1) coś
wymowa:
IPA[ˈvlɛvaʨ̑], AS[vlevać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wlać)

(1.1) lejąc, wprowadzać ciecz do wnętrza czegoś[1]
(1.2) przen. wywołać określone uczucie lub nastrój

czasownik zwrotny niedokonany wlewać się (dk. wlać się)

(2.1) dostawać się do wnętrza czegoś płynąc lub lejąc się
(2.2) przen. dostawać się do wnętrza czegoś w sposób podobny do cieczy
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ludzie przy stolikach i przy barze wlewają w siebie alkohol[2].
(1.1) Potem wlewał do środka jakieś płyny, wsypał czerwony proszek mrucząc "egipskie" zaklęcia[3].
(1.2) Wysadzając w powietrze i posyłając w zaświaty wrogów Korony, Bond wlewał w serca zachodnich widzów nadzieję i rozładowywał strach przed rzeczywistym zagrożeniem[4].
(2.2) Wreszcie na parter wlewa się cała fala studentów, najwyraźniej na gapę, a za nimi zziajani posiadacze biletów parterowych[5].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wlewać w siebie / sobie do gardła = pić
(1.2) wlewać w serce odwagę / nadzieję
synonimy:
(1.2) dawać, napełniać, dodawać
antonimy:
(1.1) wylewać
(2.1) wylewać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wlew m, wlewka ż, wlewnica ż, wlewnik m, wlewanie n, wlanie n
czas. olać, oblewać, wlać dk.
przym. wlewowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wlewać” w: SJP.pl.
  2. Joanna Rudniańska, Miejsca, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Janusz Wróblewski, Polityka nr 2580, 2006-11-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Zbigniew Raszewski, Gazeta Wyborcza, 1993-01-30, Narodowy Korpus Języka Polskiego.