wkurzyć
Wygląd
wkurzyć (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. wkurzać)
czasownik zwrotny dokonany wkurzyć się (ndk. wkurzać się)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wkurzyć czas przyszły prosty wkurzę wkurzysz wkurzy wkurzymy wkurzycie wkurzą czas przeszły m wkurzyłem wkurzyłeś wkurzył wkurzyliśmy wkurzyliście wkurzyli ż wkurzyłam wkurzyłaś wkurzyła wkurzyłyśmy wkurzyłyście wkurzyły n wkurzyłom wkurzyłoś wkurzyło tryb rozkazujący niech wkurzę wkurz niech wkurzy wkurzmy wkurzcie niech wkurzą pozostałe formy czas zaprzeszły m wkurzyłem był wkurzyłeś był wkurzył był wkurzyliśmy byli wkurzyliście byli wkurzyli byli ż wkurzyłam była wkurzyłaś była wkurzyła była wkurzyłyśmy były wkurzyłyście były wkurzyły były n wkurzyłom było wkurzyłoś było wkurzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego wkurzono tryb przypuszczający m wkurzyłbym,
byłbym wkurzyłwkurzyłbyś,
byłbyś wkurzyłwkurzyłby,
byłby wkurzyłwkurzylibyśmy,
bylibyśmy wkurzyliwkurzylibyście,
bylibyście wkurzyliwkurzyliby,
byliby wkurzyliż wkurzyłabym,
byłabym wkurzyławkurzyłabyś,
byłabyś wkurzyławkurzyłaby,
byłaby wkurzyławkurzyłybyśmy,
byłybyśmy wkurzyływkurzyłybyście,
byłybyście wkurzyływkurzyłyby,
byłyby wkurzyłyn wkurzyłobym,
byłobym wkurzyłowkurzyłobyś,
byłobyś wkurzyłowkurzyłoby,
byłoby wkurzyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m wkurzony, niewkurzony wkurzeni, niewkurzeni ż wkurzona, niewkurzona wkurzone, niewkurzone n wkurzone, niewkurzone imiesłów przysłówkowy uprzedni wkurzywszy rzeczownik odczasownikowy wkurzenie, niewkurzenie - (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wkurzyć się czas przyszły prosty wkurzę się wkurzysz się wkurzy się wkurzymy się wkurzycie się wkurzą się czas przeszły m wkurzyłem się wkurzyłeś się wkurzył się wkurzyliśmy się wkurzyliście się wkurzyli się ż wkurzyłam się wkurzyłaś się wkurzyła się wkurzyłyśmy się wkurzyłyście się wkurzyły się n wkurzyłom się wkurzyłoś się wkurzyło się tryb rozkazujący niech się wkurzę wkurz się niech się wkurzy wkurzmy się wkurzcie się niech się wkurzą pozostałe formy czas zaprzeszły m wkurzyłem się był wkurzyłeś się był wkurzył się był wkurzyliśmy się byli wkurzyliście się byli wkurzyli się byli ż wkurzyłam się była wkurzyłaś się była wkurzyła się była wkurzyłyśmy się były wkurzyłyście się były wkurzyły się były n wkurzyłom się było wkurzyłoś się było wkurzyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego wkurzono się tryb przypuszczający m wkurzyłbym się,
byłbym się wkurzyłwkurzyłbyś się,
byłbyś się wkurzyłwkurzyłby się,
byłby się wkurzyłwkurzylibyśmy się,
bylibyśmy się wkurzyliwkurzylibyście się,
bylibyście się wkurzyliwkurzyliby się,
byliby się wkurzyliż wkurzyłabym się,
byłabym się wkurzyławkurzyłabyś się,
byłabyś się wkurzyławkurzyłaby się,
byłaby się wkurzyławkurzyłybyśmy się,
byłybyśmy się wkurzyływkurzyłybyście się,
byłybyście się wkurzyływkurzyłyby się,
byłyby się wkurzyłyn wkurzyłobym się,
byłobym się wkurzyłowkurzyłobyś się,
byłobyś się wkurzyłowkurzyłoby się,
byłoby się wkurzyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m wkurzony, niewkurzony wkurzeni, niewkurzeni ż wkurzona, niewkurzona wkurzone, niewkurzone n wkurzone, niewkurzone imiesłów przysłówkowy uprzedni wkurzywszy się rzeczownik odczasownikowy wkurzenie się, niewkurzenie się
- przykłady:
- (1.1) Wieści o zadaniu domowym w weekend wkurzyły mnie.
- (2.1) Jeśli wybierzesz Windows zamiast Linuxa, wkurzę się na ciebie.
- synonimy:
- (1.1) zezłościć, rozzłościć, rozsierdzić, zdenerwować, rozgniewać, wulg. wkurwić, wściec, zbulwersować, zgniewać, sfrustrować, wnerwić
- (2.1) zezłościć się, rozzłościć się, rozsierdzić się, zdenerwować się, rozgniewać się, wulg. wkurwić się, wściec się, zbulwersować się, zgniewać się, sfrustrować się, wnerwić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kurz mrz, zakurzenie n, wkurzenie n, wkurzanie n, niezakurzenie n, zakurzanie n, niezakurzanie n, odkurzacz mrz
- przym. kurny, zakurzony, wkurzony, niekurny, niezakurzony, niewkurzony, niezakurzany, niewkurzany
- czas. odkurzać ndk., odkurzyć dk., wkurzać ndk.
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) piss off, anger
- duński: (1.1) ophidse, pisse af
- hiszpański: (1.1) cabrear, mosquear; (2.1) cabrearse, mosquearse
- źródła:
- ↑
Hasło „wkurzyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „wkurzyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑
Hasło „wkurzyć się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „wkurzyć się” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.