wiwatówka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiwatówka (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌvʲivaˈtufka], AS[vʹivatufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. armatka do strzelania na wiwat[1][2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Armat nie mamy, jeno nasze wiwatówki, dobre do pukania w czasie uczt[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiwat
czas. wiwatować
wykrz. wiwat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiwatówka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiwatówka” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3.
  3. Henryk Sienkiewicz, Potop, t. 1, rozdz. X.