winowaćca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

winowaćca (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌvʲĩnɔˈvaʨ̑ʦ̑a], AS[vʹĩnovaćca], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. winowajca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: winowajca
źródła:
  1. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 797.