windziarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

windziarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvʲĩɲʥ̑aʃ], AS[vʹĩńʒ́aš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. mężczyzna obsługujący windę
(1.2) środ. inform. użytkownik systemu operacyjnego Windows[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dźwigowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. winda ż, windowanie n
forma żeńska windziarka ż
czas. windować ndk.
przym. windziarski, windowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) używane przez użytkowników innego systemu – Linuksa
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „mizianie w windzie” w: Bartek Chaciński, Wyczesany słownik najmłodszej polszczyzny, Znak, Kraków 2005, ISBN 83-240-0544-7, s. 103.