wikt

wikt (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. żywność, zaopatrzenie

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wikt	wikty
dopełniacz	wiktu	wiktów
celownik	wiktowi	wiktom
biernik	wikt	wikty
narzędnik	wiktem	wiktami
miejscownik	wikcie	wiktach
wołacz	wikcie	wikty

przykłady:

(1.1) Przywiozłem słoiki, nie musisz się martwić o wikt przez dwa tygodnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wikt i opierunek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiktuały m lm

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. victus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) board
• niemiecki: (1.1) Kost ż, Verpflegung ż
• rosyjski: (1.1) провиант m
• włoski: (1.1) vitto m

źródła: