wielodzietność
wielodzietność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co wielodzietne; cecha tych, którzy są wielodzietni
- odmiana:
- (1.1) blm[1][2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wielodzietność wielodzietności dopełniacz wielodzietności wielodzietności celownik wielodzietności wielodzietnościom biernik wielodzietność wielodzietności narzędnik wielodzietnością wielodzietnościami miejscownik wielodzietności wielodzietnościach wołacz wielodzietności wielodzietności
- przykłady:
- (1.1) Już dawno udowodniono ścisły związek przyczynowy między jedzeniem kawioru a nie spotykaną gdzie indziej wielodzietnością rodzin rybaków w delcie Wołgi i nad Amurem[3].
- składnia:
- (1.1) wielodzietność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) bezdzietność, bezpotomność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wielodzietny
- rzecz. wielodzietny mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. wielodzietny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) шматдзетнасць ż, мнагадзетнасць ż
- kazachski: (1.1) көпбалалылық
- rosyjski: (1.1) многодетность ż
- słowacki: (1.1) mnohodetnosť ż
- źródła:
- ↑ Hasło „wielodzietność” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. III, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 705.
- ↑ Hasło „wielodzietność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kuchnia, nr 1, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.