wieczerza

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wieczerza (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vʲɛˈʧɛʒa] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. (dziś książk., czasem też podn.) kolacja
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wieczerzać
rzecz. wieczorynka ż, Wieczernik mrz, wieczorówka ż, wieczerzadlnia ż, wieczór mrz
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczór
związki frazeologiczne:
ostatnia wieczerzawieczerza cukrowa
etymologia:
od prasł. *večerja, a to od *večerъ[1]wieczór (od tego właśnie pol. wieczór)
por. bułg. вечеря, chorw. večera, ros. вечеря, słc. večera, słń. večerja, serb. вечера i ukr. вечеря
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kolacja
źródła:
  1. Hasło „wieczerza” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 215.

wieczerza (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolacja, wieczerza
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: