wewnątrzkoalicyjny

wewnątrzkoalicyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɛvnɔ̃nṭʃkɔalʲiˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [vevnõnṭškoalʹicyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziejący się wewnątrz koalicji, dotyczący wnętrza koalicji, obowiązujący wewnątrz koalicji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wewnątrzkoalicyjny		wewnątrzkoalicyjna	wewnątrzkoalicyjne	wewnątrzkoalicyjni	wewnątrzkoalicyjne
dopełniacz	wewnątrzkoalicyjnego		wewnątrzkoalicyjnej	wewnątrzkoalicyjnego	wewnątrzkoalicyjnych
celownik	wewnątrzkoalicyjnemu		wewnątrzkoalicyjnej	wewnątrzkoalicyjnemu	wewnątrzkoalicyjnym
biernik	wewnątrzkoalicyjnego	wewnątrzkoalicyjny	wewnątrzkoalicyjną	wewnątrzkoalicyjne	wewnątrzkoalicyjnych	wewnątrzkoalicyjne
narzędnik	wewnątrzkoalicyjnym		wewnątrzkoalicyjną	wewnątrzkoalicyjnym	wewnątrzkoalicyjnymi
miejscownik	wewnątrzkoalicyjnym		wewnątrzkoalicyjnej	wewnątrzkoalicyjnym	wewnątrzkoalicyjnych
wołacz	wewnątrzkoalicyjny		wewnątrzkoalicyjna	wewnątrzkoalicyjne	wewnątrzkoalicyjni	wewnątrzkoalicyjne

przykłady:

(1.1) Opozycja zachowała dystans wobec wewnątrzkoalicyjnych sporów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koalicja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) vnútrokoaličný

źródła: