weredyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

weredyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɛˈrɛdɨk], AS[veredyk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która ma zwyczaj mówić innym to, co myśli, prosto w oczy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) hipokryta
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. weredyzm mrz
forma żeńska weredyczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. vere + dicereprawdziwie + mówić[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „weredyk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.