wehrmachtowski

wehrmachtowski (język polski)

wymowa:

‹wermachtowski›, IPA: [ˌvɛrmaxˈtɔfsʲci], AS: [vermaχtofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od Wehrmacht, wehrmachtowiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wehrmachtowski		wehrmachtowska	wehrmachtowskie	wehrmachtowscy	wehrmachtowskie
dopełniacz	wehrmachtowskiego		wehrmachtowskiej	wehrmachtowskiego	wehrmachtowskich
celownik	wehrmachtowskiemu		wehrmachtowskiej	wehrmachtowskiemu	wehrmachtowskim
biernik	wehrmachtowskiego	wehrmachtowski	wehrmachtowską	wehrmachtowskie	wehrmachtowskich	wehrmachtowskie
narzędnik	wehrmachtowskim		wehrmachtowską	wehrmachtowskim	wehrmachtowskimi
miejscownik	wehrmachtowskim		wehrmachtowskiej	wehrmachtowskim	wehrmachtowskich
wołacz	wehrmachtowski		wehrmachtowska	wehrmachtowskie	wehrmachtowscy	wehrmachtowskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wermacht, Wehrmacht, wermachtowiec, wehrmachtowiec

przym. wermachtowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: